Geweld is een schending van mensenrechten

Het Verdrag van Istanbul verwijst naar het Verdrag van de Raad van Europa ter voorkoming en bestrijding van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld . De afkorting verwijst naar de plaats waar de Raad van Europa bijeenkwam en waar het Verdrag werd aangenomen.

Na ondertekening en ratificatie is dit verdrag sinds februari 2018 van toepassing in Duitsland. In de hiërarchie van wetgeving is het gelijkwaardig aan een federale wet. Het biedt impulsen en verplichtingen voor alle overheidsniveaus om geweld tegen vrouwen en meisjes actief te bestrijden en te voorkomen.

In het district Warendorf is er de "Ronde Tafel voor de preventie en bestrijding van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld in het district Warendorf".

Dit is een vereniging van gelijkekansenfunctionarissen in het district Warendorf en verschillende gespecialiseerde organisaties.

Je kunt meer informatie over dit netwerk vinden op zijn eigen homepage.

6 februari is de Internationale Dag tegen Vrouwelijke Genitale Verminking.

(Geen) probleem in Duitsland? Dit geweld vindt plaats in onze samenleving, maar wordt onderschat. Tot 50.000 meisjes die hier wonen lopen momenteel het risico op genitale verminking, vaak afgekort tot VGV (Vrouwelijke Genitale Verminking).

De praktijk is verboden in Duitsland en is ook strafbaar als het misdrijf niet in Duitsland is gepleegd.

Het gaat hier niet om onwetendheid van de daders. Deze misdrijven worden opzettelijk gepleegd met traditionele motieven.

Tot de risicolanden behoren enkele Afrikaanse landen, Indonesië, Maleisië, Jemen en andere.

De meisjes worden vaak meegenomen naar het thuisland van hun ouders of een van hun ouders. Deze procedures worden echter ook illegaal uitgevoerd in Duitsland en andere Europese landen.

Besnijdenis is een eenmalige, zeer ernstige vorm van misbruik met onherstelbare gevolgen voor het meisje. Ze sterven vaak als gevolg van de ingreep of zijn getraumatiseerd voor de rest van hun leven.

Genitale verminking is een schending van de mensenrechten en een ernstig misdrijf.

Meisjes hebben daarom niet alleen bescherming nodig van de staat, maar ook van de maatschappij.

Genitale verminking bij vrouwen komt nog steeds voor. Dit is verboden in Duitsland en geldt ook als het in het buitenland wordt uitgevoerd.

Genitale besnijdenissen worden onderverdeeld in 4 types:

I Clitoridectomie

Gedeeltelijke of volledige verwijdering van het uitwendig zichtbare deel van de clitoris en/of de clitoriskap

II Excisie

Type 1 met extra verwijdering van de kleine schaamlippen, soms ook de grote schaamlippen

III Opgeblazenheid

Vernauwing van de vaginale opening met vorming van een bedekkende afsluiting door het verwijderen van de kleine schaamlippen en/of de grote schaamlippen en ze vervolgens samen te voegen, met of zonder verwijdering van het uitwendig zichtbare deel van de clitoris

IV andere

alle andere schadelijke praktijken op de vrouwelijke genitaliën, zoals prikken, verbranden, dichtschroeien

Dit is een onderwerp dat uit de taboesfeer moet worden gehaald.

Het boek "Desert Flower" vertelt het verhaal van Waris Dirie. Zij was op vijfjarige leeftijd het slachtoffer van besnijdenis. In het boek vertelt ze haar verhaal.
Vandaag de dag strijdt Waris Dirie als speciale VN-gezant tegen genitale verminking, iets wat 6000 meisjes wereldwijd elke dag moeten doorstaan.

Yuna is een project op nationaal niveau en werkt aan dit onderwerp. Meer informatie over vrouwelijke genitale verminking en het project vind je hier.

Er is ook de "NRW Ronde Tafel tegen Besnijdenis van Meisjes" op deelstaatniveau. Hier is ook veel te lezen.

Wat is kattebelleren?

Catcalling verwijst naar verbale seksuele intimidatie in openbare ruimtes door middel van geluiden zoals fluitjes, vermeende complimentjes of beledigingen.

Het is een vorm van alledaags seksisme. Veel mensen, vooral vrouwen, worden er regelmatig mee geconfronteerd om de persoon in kwestie te kleineren op basis van zijn of haar geslacht.

Definitie van kattebelleren

Dit is een vorm van seksuele intimidatie in openbare ruimtes zonder fysiek contact.

Het Verdrag van Istanbul - het Verdrag van de Raad van Europa ter voorkoming en bestrijding van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld - categoriseert verbaal seksueel geweld als gendergerelateerd geweld, omdat de incidenten voornamelijk tegen vrouwen zijn gericht.

Het definieert elke handeling van genderspecifieke aard die leidt of kan leiden tot fysiek, psychologisch, seksueel of economisch lijden als gendergerelateerd geweld.

Geen strafrechtelijke overtreding en geen administratieve overtreding

Catcalling is momenteel noch een strafrechtelijke noch een administratieve overtreding.

Er is nog geen beslissing genomen over mogelijke strafrechtelijke aansprakelijkheid.

De classificatie van dit gedrag is complex.

Er is behoefte aan verduidelijking en differentiatie tussen de twee rechtsgebieden in verband met kwesties rond alledaags seksisme en gelijke deelname aan de publieke sfeer.

Op dit moment is er ook een gebrek aan empirische studies over een oorzakelijk verband tussen catcalling en de schending van seksuele zelfbeschikking. Studies tonen echter aan dat seksuele intimidatie in openbare ruimten een negatieve invloed kan hebben op gevoelens van angst, depressie en het psychologisch welzijn van de getroffenen.

Er bestaat ook geen consensus over wat als seksuele intimidatie wordt beschouwd. Verschillende culturele en individuele redenen spelen hierbij een rol. Zo kunnen dezelfde verbale opmerkingen worden opgevat als een compliment of als seksuele intimidatie, afhankelijk van het land, de cultuur of het milieu.

Dit maakt duidelijk dat het probleem niet alleen door middel van strafrechtelijke categorisering kan worden opgelost. Het zogenaamde sociale geweten van alle mensen is hier vereist.

Een blik over de grenzen

Hieruit blijkt dat catcalling in verschillende landen zoals Nederland, België, Portugal en Frankrijk strafbaar is.

Cyberpesten is een sociaal-politiek fenomeen

Cyberpesten is een ervaring die steeds vaker vrouwen online treft. En niet alleen sinds de pandemie van het coronavirus, toen meer tijd online werd doorgebracht.

Met 73% van de getroffen vrouwen kunnen we niet langer spreken van individuele gevallen, maar van een sociaal-politiek fenomeen.

En een paar cijfers

Amnesty International, 2018

• In elke 15e tweet wordt een blanke vrouw beledigend genoemd.

• In elke 10e tweet wordt een zwarte vrouw beledigend genoemd.

Amnesty International, 2017

• 55% van de vrouwen ervaart stress, angst of paniekaanvallen nadat ze online geweld hebben ervaren.

• 41% van de vrouwen vreesde voor hun leven nadat ze online geweld hadden ervaren.

• 24% was bang voor de veiligheid van hun gezin.

• 76% van de vrouwen heeft hun online activiteiten veranderd nadat ze online geweld hadden ervaren.

• 32% van hen is gestopt met het online uiten van hun mening.

Je kunt elkaar helpen. En als dat niet helpt, kun je hulp krijgen van
hateaid.