Beckum gisteren en vandaag
De stad Beckum ligt in een heuvelachtig landschap, omringd door vruchtbare velden, sappige weiden en statige bossen. De heuvelrug rond de stad, de Beckumer Berge, behoort tot de weinige heuvels in het vlakke parklandschap van het Münsterland.
In het midden van deze verhoging ligt een depressie. Deze vormt van nature een bronbekken en is de bron van talrijke beken en vijvers. Het water verzamelt zich hier en verlaat het heuvelachtige gebied naar het westen als de Werse, die uitmondt in de Ems en uiteindelijk in de Noordzee. De belangrijkste beken zijn de Kollenbach, de Lippbach en de Siechenbach. Hun meanderende loop siert het stadswapen van Beckum: drie zilveren beken op een rode achtergrond.
Zij waren ook degenen die de stad Beckum zijn naam gaven. Bekehem of Bikehem, zoals de stad in oude documenten wordt genoemd, betekent niets anders dan Bachheim - het huis bij de beken, waarbij het achtervoegsel "-hem" of "-heim" een typisch Karolingische term is. Dit Bekehem lag op het kruispunt van twee handelsroutes die liepen van Münster naar Paderborn en van Hamm over de Lippe naar Warendorf.
Beckum is een stad sinds 1224. Talrijke artefacten tonen echter aan dat Beckum al veel eerder bewoond was. Drie stenen kistgraven uit het neolithicum, waarvan er één bewaard is gebleven in het zuiden van de stad, behoren tot de oudste bewijzen van menselijke cultuur in Westfalen.
Er zijn belangrijke begraafplaatsen blootgelegd uit de Frankisch-Saksische periode 600-800 na Christus. In 1861 werden 61 menselijke begravingen ontdekt op een Frankische begraafplaats.
Nog interessanter was het blootgelegde graf van een Frankische prins uit ongeveer 600, die begraven was met rijke grafgiften. Twee kostbare zwaarden, een werpspeer en rijk versierd gouden beslag lagen in het graf van de prins. Aan de voeten van de overledene werden tien skeletten van paarden ontdekt.
Het dorp had al een kapel uit de 8e eeuw. Deze behoorde waarschijnlijk toe aan een Karolingisch koninklijk hof. Beckum is een van de vier oorspronkelijke parochies van het Münsterland.
Beckum in de Middeleeuwen
Kooplieden, handelaars en ambachtslieden brachten aanzienlijke rijkdom naar het middeleeuwse Beckum. Door de gunstige ligging op het kruispunt van twee handelsroutes groeide de stad snel. Met meer dan 2.200 hectare waren de velden van de stad de grootste in het Münsterland.
Van de sterke vestingwerken is de oude verdedigingstoren in het Westpark bewaard gebleven. Het gouden schrijn van St. Prudentia, het belangrijkste middeleeuwse gouden schrijn in Westfalen qua grootte en artistieke kwaliteit, werd rond 1230 gebouwd. Oorlogen, onrust en de zwarte pest hebben de stad in de daaropvolgende eeuwen teruggedrongen. In de context van het economische en sociale verval ontstonden waarschijnlijk de "Beckumer Anschläge" (aanvallen van Beckum). Verschillende kunstwerken in het stadscentrum verwijzen hiernaar.
Beckum in de 19e eeuw
Na een lange periode van economische stagnatie herstelde Beckum zich aan het begin van de 19e eeuw. Beckum stond van 1803 tot 1806 onder Pruisisch bestuur en van 1806 tot 1813 onder Frans bestuur.
Beckum wordt in 1816 een districtsstad, maar het districtsbestuur wordt pas in 1827 in Beckum gevestigd. Door de aanleg van de spoorweg Keulen-Minden kreeg de stad een belangrijke verkeersverbinding. Hierdoor kreeg de kalk- en cementindustrie, die zich in de tweede helft van de 19e eeuw ontwikkelde, een belangrijke transportroute voor haar producten. De eerste cementfabriek werd in 1872 in Beckum opgericht en andere volgden, waardoor het gebied rond Beckum een van de belangrijkste en grootste cementregio's ter wereld werd.
Beckum vandaag
Aan de economische opleving kwam een einde door de Eerste Wereldoorlog en de inflatie in 1923. In 1933 kwam er een einde aan het democratische werk van het stadsparlement van Beckum toen de nationaalsocialisten aan de macht kwamen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef Beckum gespaard van grote verwoestingen door bombardementen en werd het in 1945 zonder slag of stoot overgedragen aan de Amerikanen.
Na de moeilijke naoorlogse periode vond de wederopbouw plaats, waarbij Beckum zich ontwikkelde tot een moderne woon- en industriestad. In 1974 vierde de stad met de drie stromen in haar wapen haar 750-jarig bestaan. Vandaag de dag behoort Beckum tot het district Warendorf en heeft het ongeveer 37.000 inwoners, waaronder de districten Neubeckum, Vellern en Roland. Talrijke wandelpaden en recreatiegebieden maken Beckum tot een populaire bestemming voor korte vakanties.
1999 was een speciaal jaar voor Beckum. De stad Beckum was toen namelijk 775 jaar in het bezit van haar stadsrechten. Er werden verschillende (kleinere) evenementen georganiseerd om dit jubileum te vieren. Het 100-jarig bestaan van Neubeckum, dat tegelijkertijd plaatsvond, stond echter centraal.